دکل خود ایستای بتنی - پارس ساختار

سازه های تک پایه خود ایستا از بتن مسلح با مقطع گرد تو خالی بوده که بصورت گریز از مرکز در قالبهای فولادی با سطح جانبی کاملا صاف و در قطعات با طولهای 6، 9 و 12 متر تولید می شود و برای کاهش وزن قسمتهای فوقانی سازه، از کراس آرمهای فولادی با روکش گالوانیزه گرم استفاده می گردد. الگو و Patent اصلی طرح، نحوه مونتاژ قسمتهای مختلف تنه به همدیگر و همچنین بازوهای فلزی به تنه بتنی می باشد که در یک روش توسط اتصال جوشی و تعبیه هسته مقام و در روش دیگر توسط اتصال پیچی و تعبیه فلنج فولادی گالوانیزه گرم انجام می گردد. اتصال کراس آرمهای فولادی به تنه بتنی هم با تعبیه مهره های دفنی صورت می گیرد که مهره های دفنی فوق بصورت ویژه ای طراحی و در بتن جاگذاری می گردند. بارهای قائم و برشی، معمولاً کنترل کننده طرح نبوده و ابعاد کلی مقطع با انتخاب قطر و ضخامت و مقدار فولاد مصرفی مناسب برای جوابگویی به لنگرهای بیرونی طراحی می شود. نمونه های عینی سازه های فوق بصورت تک پایه خود ایستای بتنی مورد استفاده در خطوط 63 تا 400 کیلوولت بصورتهای تک مداره، دو مداره و در طرحهای کمپکت بصورت های چهار، شش و حتی هشت مداره با ولتاژهای یکسان و یا متفاوت و با ارتفاع حدود 50 متر و توان تحمل لنگر بیش از 4000 تن- متر تولید و حمل و نصب گردیده است.